Het doel is nu om clubs te gaan helpen met het op orde krijgen van de gewenste situatie. Dat doen we als eerste in de gebieden waar slechts weinig circuits en veel rijders zijn.
Het MX-masterplan is opgericht met als doel om te ondersteunen op drie pijlers:
Binnen deze pijlers zijn er genoeg dingen die we kunnen doen om de sport sterker neer te zetten voor de toekomst.
In veel gevallen begint dit hele proces bij de vergunning van motorcrossaccommodaties. Ieder trainingscircuit heeft twee onderdelen nodig om compleet vergund te zijn: Een positieve bestemming en een omgevingsvergunning.
Vanuit een quickscan zijn alle motorcrosscircuits bekeken om een indruk te krijgen waar we als stichting MX-Masterplan de aandacht aan moeten geven. Dit doen we aan de hand van een verdeling van motorcrossclubs, ingedeeld in een stoplichtmodel om te zien waar de eerste prioriteit ligt.
‘Rood’ kregen de clubs die geen van beide onderdelen op orde hebben, ‘oranje’ was voor de clubs waarvan deze onderdelen al een aantal jaar oud zijn, of slechts deels volledig zijn, en ‘groen’ kregen de clubs die alles voor elkaar hebben.
Het deel vergunningen bestaat uit een tweetal onderdelen: als eerste moet er een bestemmingsplan zijn vanuit de gemeente en als tweede moet er een omgevingsvergunning zijn. Het MX-Masterplan ondersteunt de motorcrossclubs bij het realiseren / actualiseren van de juiste vergunningen.
Een dergelijk proces vereist expertise en kost vaak jaren tijd en veel geld. Afhankelijk van de situatie variëren bedragen tussen de €10.000 en €150.000
Bij welke clubs hier de prioriteit ligt, hangt af van de urgentie (hoe staat het nu met de vergunningen?); de haalbaarheid; de intensiteit van het gebruik (aantal crossbewegingen) en de geografische spreiding door Nederland. Hiervoor maakt het MX-Masterplan een verdiepingsslag op het bestaande onderzoek.
Daarnaast zetten we ook in op veiligheid. Het aantal ongevallen op crossbanen stijgt al jaren en daarmee ook de premie voor de persoonlijke ongevallenverzekering. Incidenten gebeuren meestal tijdens trainingen en clubwedstrijden, als er minder toezicht beschikbaar is.
Aandachtspunten bij het veiligheidssysteem:
Vanaf 2021 moeten alle nieuwe licentiehouders in de motorcross verplicht een dagcursus volgen, waarin onder andere gedragsregels en vlaggencodes worden uitgelegd. Zo komen rijders beter voorbereid als rijder naar de baan.
Verder kan een veiligheidssysteem op de baan met camera’s en signaleringslampen ondersteuning bieden tijdens trainingen. Daarmee is zowel op de baan als in de centrale bediening en/of bij de EHBO-post daardoor overzicht van de situatie op de baan ten aanzien van signalering. Een lamp gaat branden zodra er in de buurt van die lamp een crossmotor stilstaat of -ligt. Zo zijn andere rijders direct gewaarschuwd. Dit draagt drastisch bij aan de veiligheid voor rijders, vrijwilligers en publiek op het terrein. Aangezien het een ondersteuningssysteem is, zullen tijdens wedstrijden de bacoposten nog steeds bemand moeten worden.
Welke clubs het eerst in aanmerking komen voor een dergelijk systeem hangt af van de wensen van de club, de status van de vergunningen, de openingstijden, het aantal crossbewegingen en de geografische spreiding. De aanleg van een systeem kost gemiddeld tussen de €15.000 en €50.000 per circuit.
We willen als crosswereld laten zien dat wij oog hebben voor de wereld om ons heen; dat we een partner zijn. In het Klimaatakkoord is opgenomen dat de CO2-uitstoot met ten minste 49 procent moet worden verminderd in 2030 (ten opzichte van 1990). Dit is al over acht jaar!
Om aan dit doel te kunnen voldoen moeten overheden op alle niveaus de komende jaren harde beslissingen nemen. Met betrekking tot dergelijke milieuwetgeving heb je als motorcross accommodatie dan een moeilijk verhaal – en we weten waar dit in België toe leidde.
Op verzoek van motorcrossclubs wordt er binnen deze pijler ook aandacht besteed aan het thema geluid. Dat is iets wat voor de clubs zeer urgent is. En als motorcrossclub kun je al het nodige doen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een systeem dat water en vet kan scheiden bij de afspuitplaats, zonnepanelen op het clubgebouw, ledverlichting in de kantine, biobrandstof voor baanmaterieel, een geluidswal die aangeplant is met groen, het aanplanten van bomen, waterpoelen aanleggen en ga zo maar door.